این منطقه با وسعتی حدود۴۰۰ کیلومتر مربع نزدیک روستای قمرود قراردارد. از سوی سازمان میراث فرهنگی مورد بررسی و شناسائی قرار گرفت. نتیجه این عملیات شناسائی ٩٣ اثر باستانی بود که کهنترین آنها متعلق به دورهی پارینه سنگی پایانی حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش و جدیدترین آنها مربوط به عهد ناصرالدین شاه قاجار .براساس نتایج به دست آمده ساکنان این دهکده از طریق ،کشاورزی تربیت حیوانات و شکار زندگی میکردند سفالگری از صنایع رایج این منطقه بودi و با ارزش ترین آنها ظرف سفالی خوش ساخت بسیار بزرگی با ارتفاع ۹۷ سانتی متر و قطر دهانه ی آن ۲۲/۱ سانتی متر .است این اثر در موزه ملی ایران نگهداری می شود. همگی این آثار متعلق به ۶۵۰۰ تا ۷۵۰۰ سال پیش است.